Rotterdams
Dagblad
29-10-01
|
SLOOPHAMER
VAN BERINI'S STAAT ALS EEN HUIS
door Hans Belder
Alles lijkt zo vertrouwd.
In de Almondestraat hebben de oer-Rotterdammers Harrie en Annie weer eens
een stevige echtelijke woordenwisseling. Net als De Berini's lekker op
gang beginnen te raken en Annie op punten voor staat maakt een inslaande
'sloopkogel' een voortijdig einde aan de discussie. Harrie ontsnapt aan
een nederlaag, maar hun vertrouwde woning blijkt flink onder vuur te liggen.
"We wijken niet," brult een woedende Harrie door het gat in
z'n muur de slopers toe. Gesteund door Annie, die aanvankelijk dreigt
te zwichten voor de aangeboden 'doorzonwoning met designkeuken' biedt
Harrie weerstand aan de oprukkende slopers. Uiteindelijk ontbreekt het
De Berini's aan gas, water en licht en eten ze koude nasi bij kaarslicht.
Het kan de pret voor 'An' en 'Har' niet drukken.De humor is als vanouds
en in het prachtige lied 'Simpel mooi bestaan' bezingt Annie de kleine
momenten, het eenvoudige geluk.
'Sloophamer' krijgt een extra dimensie als Harrie nogal verward raakt
door alle veranderingen. Zijn fantasie gaat met de ontwikkelingen aan
de haal. In Harrie's gedachtenwereld hangt een tv-producent het huis vol
met camera's zodat heel Nederland in een Big Brotherachtige setting getuige
is van deze Rotterdamse burgeropstand. Wat er toe leidt dat we Harrie
op een filmscherm midden in de nacht in zijn eigen koelkast op zoek zien
gaan naar een blokje kaas. Ontnuchterend stelt hij na het beantwoorden
van enkele vragen van de real-life-soap presentator vast: "ik zit
tegen m'n eigen koelkast aan te lullen."
Harrie's hersenspinsels brengen hem en Annie zelfs nog samen in China,
wat een mooi lied met Riksja oplevert. Uiteindelijk komt hij staande in
zijn nieuwbouwwoning in een Rotterdamse buitenwijk met 'Des Bouvrie'-keuken
tot de conclusie dat het mooi geworden is aan de Almondestraat. Bij de
dokter geeft Annie aan dat zij alleen de heldere uren telt van haar echtgenoot.
Dat laat Harrie niet op zich zitten. "Mijn vrouw denkt dat ze een
zonnewijzer is, dokter, daar moet u echt iets aan doen."
In de door Dick van den Heuvel geschreven voorstelling komen alle facetten
die De Berini's uniek maken optimaal naar voren. Directe Rotterdamse humor,
onzinnige one-liners als: 'Een goed achterwerk is een ezelsbrug voor het
leven' en sprankelende liedjes zijn nog steeds de stevige pijlers van
De Berini's.Het feit dat Hans Kemeling en Marjolein Meijers hun onvrede
vormgeven in een rap-nummer waarbij Harrie perfect een rapper imiteert
en Annie zich uitleeft op een elektrische gitaar geeft aan dat De Berini's
niet vormgebonden zijn.
De manier om te ontkomen aan de 'sloophamer' van de tijd.
INDRUKWEKKENDE SLOOP VAN STOERE VOLKSHELD
door Alexander Nijeboer
"Televisie is de sloophamer van de menselijke waardigheid",
zeggen Annie (Marjolein Meijers) en Harrie (Hans Kemeling), samen De Berini's,
in hun zesde theaterprogramma Sloophamer.
De Berini's weten zich op het podium ondersteund door de muzikanten Izak
Boom en Walter Kuipers, terwijl schrijver Dick van den Heuvel het raamwerk
voor Sloophamer heeft geleverd. De voorstelling is als het decor: schijnbaar
sober, maar met veel mooi verpakte (visuele) verrassingen.De volksbuurt
waar Annnie en Harrie jaren lang lief en leed hebben gedeeld, gaat op
de schop. Het echtpaar moet verhuizen naar een Vinex-locatie aan de rand
van de stad, waar een nieuwbouwwoning met designkeuken wacht.
Annie ziet nieuwe kansen, Harrie stelt zich strijdbaar op. De mobiele
eenheid omsingelt het huis, maar Annie en Harrie krijgen alle media-aandacht
en voordat het echtpaar er erg in heeft, wordt het dag en nacht gevolgd
door televisiecamera's als in het Big Brotherhuis.In eerste instantie
lijkt het een wat oppervlakkige tragedie die gaandeweg ontaardt in een
aaneenschakeling van absurditeiten. In werkelijkheid is het een prachtige,
subtiele en intens trieste registratie van de aftakeling van Harrie.
Hij heeft Alzheimer, schept zijn eigen werkelijkheid en wordt liefdevol
door Annie verzorgd.
De sloophamer is een prachtige metafoor.
De voorstelling is een aanklacht tegen de gedwongen sloop van volkswijken,
maar relativeert die tegelijkertijd. Sloophamer toont in een persiflage
op Big Brotherhoe televisie de menselijke waardigheid reduceert tot hebzucht.
Maar het gaat vooral over de indrukwekkend gespeelde sloop van de eens
zo stoere volksheld Harrie: geloofwaardige wanhoop, overtuigend, ontroerend,
maar zeker ook humoristisch.
Bij Marjolein Meijers en Hans Kemeling zijn Annie en Harrie mensen geworden
van wie je na zes theatervoorstellingen bent gaan houden. Tegelijkertijd
houdt het duo zijn publiek spottend een spiegel voor: "Je moet wel
gek zijn om naar het theater te gaan om naar hele gewone mensen te kijken
en daar dan nog geld aan uit te geven ook."
Naast het verhaal is ook de muziek fenomenaal. Een grote variatie aan
melodiën, genres en knappe teksten. Van een prachtige rap tot het
trefzekere lied Naakt in mijn bestaan.
De vraag dringt zich op: is dit het laatste avondvullende programma van
het Rotterdamse duo? Wat zijn De Berini's als Harrie voortaan met Alzheimer
verder moet? Met Sloophamer maken De Berini's niet alleen hun allerbeste
programma, de deur naar een vervolg lijkt op slot te zijn gegooid.
Maar niets is wat het lijkt, blijkt in Sloophamer.
DE BERINI'S TROTSEREN BOZE BUITENWERELD
door Henk van Gelder
Het moment waarop de slopersbal het huis binnendringt is geen theatereffect
van jewelste, maar de gevolgen zijn er niet minder om.Annie en Harrie
moeten hun woning in de Almondestraat uit omdat de boel tegen de vlakte
gaat. En terwijl Annie nog wel geneigd is naar de beloofde nieuwbouw buiten
de stad te verhuizen, houdt Harrie zijn poot stijf. Buiten de stad is
gras, zij zijn vader altijd. Opeens balt hij zijn vuist en groeit door
zijn verzet zelfs tot volksheld uit. Zo komen de zaken danig op scherp
te staan.
Annie en Harrie uit Rotterdam-Zuid worden al vijftien jaar lang gespeeld
door Marjolein Meijers en Hans Kemeling, alias De Berini's. In opeenvolgende
voorstellingen hebben ze van die twee een authentiek stel gemaakt, wier
levens zich als een vervolgverhaal laten bekijken. Hoe het iemand zou
vergaan die nu pas kennis met hen maakt, kan ik me niet eens meer voorstellen.
Sloophamer is hun zesde theaterprogramma - en ze hebben van alles doorstaan,
maar dit ziet er dreigender uit dan ooit.
Op een tekst die hun uiterst geloofwaardig op het lijf werd geschreven
door Dick van den Heuvel, spelen Meijers en Kemeling een geraffineerde
combinatie van rake dialogen, charmante liedjes en gehaaide terzijdes
naar het publiek.
Alles gaat bij hen als vanzelfsprekend samen: als Annie iets intiems wil
opmerken, werpt Harrie een blik naar de zaal en zegt: "An, d'r zijn
mensen bij." En middenin een echtelijke twist pakt Annie haar gitaar
om een zuiver liedje over 'een simpel mooi bestaan' te zingen, sfeervol
begeleid door het fijnzinnige snarenspel van Izak Boom en Walter Kuipers,
en soms ook door Harrie die een partijtje meeblaast op de mondharmonica.
Verder roept de dreigende uitzetting herinnneringen aan vroeger op, die
ook weer worden gespeeld. "Tja, de dingen gaan voorbij", zegt
Harrie laconiek, maar teder tegelijk. "Wat is dat toch aan dingen,
dat ze voorbij gaan?" verzucht Annie dan.
Maar de sloophamers laten zich niet langer tegenhouden.
Met verrassend gebruik van videotechniek komt de boze buitenwereld in
beeld, waarna ook binnen hun relatie alles in elkaar begint te storten.Naarmate
de voorstelling vordert, lijkt het zelfs alsof De Berini's afscheid van
hun personages gaan nemen. Alsof de sloop van de Almondestraat niet al
erg genoeg is, krijgt Harrie te kampen met Alzheimer. Tenslotte dreigt
het tweetal zo zeer de vernieling in te draaien, dat er heel wat drastische
plotwendingen nodig zijn om er nog uit te komen. Maar tenslotte staan
Annie en Harrie toch nog overeind, en dan kan zelfs dat liedje over hun
simpele mooie bestaan nog een keer worden gezongen.
GESLAAGD NIEUW PROGRAMMA VAN 'DE BERINI'S 'SLOOPHAMER' ONTROERT
door Marco Weijers
Beng! Met donderend geraas ramt een gietijzeren sloopkogel een bres in
de gevel van Almondestraat 52a, het voor-tussen-achtertje waar Harrie
en Annie al jaren lief en leed delen. Hun hele buurt moet plaats maken
voor wegen en kantoren, de economische vooruitgang eist zijn tol. Een
oprotpremie kunnen ze krijgen en een nieuwbouwwoning met designkeuken.
Annie heeft er aanvankelijk wel oren naar, maar Harrie wil er niets van
weten. "Wij wijken niet!" brult hij de slopers toe door het
gapende gat in zijn pui. Hij groeit daarmee uit tot ware volksheld, met
Annie solidair aan zijn zijde.
In 'Sloophamer' verdedigen Marjolein Meijers en Hans Kemeling het simpele,
mooie bestaan van hun Rotterdamse alter ego's Harrie en Annie, alias De
Berini's. Goed, dankzij Harrie's geklus komt er water uit het gasfornuis
en moet er gekookt worden op de geiser, het blijft hún fornuis
en hún geiser. Hier werden ze samen ouder, hier ligt hun verleden.Geen
mens die het recht heeft hen dat af te nemen. Samen maken ze een vuist
en steken een kaarsje aan als de electriciteit wordt afgesloten. En wanneer
ook de geiser het niet meer doet, eten ze koude nasi. Makelijk zat.
WERELDNIEUWS
Binnen de korste keren is hun verzet tegen de sloop wereldnieuws. Een
televisieproducent plaatst camera's in hun gehavende huis en miljoenen
kijken geboeid naar deze real-life soap. Maar de relatie van Har en An
blijkt uiteindelijk ook opgewassen tegen de sloophamer van de commerciële
televisie. Elkaar nomineren willen ze niet.
Dan volgt echter de sloophamer van de tijd, onhoudbaar en onverbiddelijk.
Niets is eeuwig, alles moet kapot, al wat je wint zal ook weer worden
verloren. Wat rest zijn kostbare herinneringen om te koesteren, de kleine
dingen die het leven voor jou bijzonder maakten en de wetenschap dat je
elkaar hebt lief gehad.
Dick van de Heuvel, die ook het vorige programma 'Negerzoenen' schreef,
maakte de tekst voor 'Sloophamer' en sprong in als regisseur toen de samenwerking
tussen Marcel Sijm en De Berini's spaaK liep. Marjolein Meijers schreef
de liedteksten, Hans Kemeling verzorgde de even simpele als doeltreffende
vormgeving en daarnaast zijn Izaak Boom en Walter Kuipers ook bij het
nieuwe programma betrokken als muzikanten.
Het resultaat mag er zijn. 'Sloophamer' slaat toe met ontroerende kracht,
zonder ooit overmatig sentimenteel te worden. De rad van tong gesneden
Meijers wisselt vrolijke grappen af met vlotte en gevoelige liedjes, Kemeling
speelt zijn personage met kwetsbare onverzettelijkheid, een wandelende
tegenstelling vol droge humor. Samen maken zij van Harrie en Annie een
echtpaar om van te houden. De uitgekiende gelaagdheid van het verhaal,
waarin alle schijnbaar willekeurige zijsprongen op een onverwachte manier
samen komen, geeft daarbij aan hun optreden duidelijk meerwaarde.
Eén conclusie rest: afscheid is onvermijdelijk, maar van De Berini's
nog liever even niet.
|
|