kovuldugum kirlari alip geldim kentinize
bagislayin basiniza bela öfkemi
Orman kalmadi yanacak biliyorum
ev kalmadi yakilacak ki babam da öldü
biliyorum ama bir bekleyen var gibi orada
o daglari o bahari bekleyen ölümlü gözlerle
kovuldugum kirlarida alip geldim kentinize
dag kokuyor demek güç su solugum icin
belki inilti ve sümbül ve kan gibi birsey
ki daglarindan biçaklaninca bir halk
çig düsüyor düslerine çünkü üsüyor
soguk masal ve tarih kitaplari gibi
körlesen gözleri önünde annemin
ölüyor babam göz göre göre sürgün oldu
soguk bir damga oluyor bu ömrüme bu ilk ölüm
biliyorum bu kent sizin bu heykel bu sanri
yildiz yalnizligi ve gök avuntusu gecemi
alip cocuklugum gidecek gecenizden
bagislayin gözlerimdeki KIRMNCI
dogdugu ev yikildi ormani yakildi kovuldu
cocuk gözleri bu yüzden hep yurtsuz kaldi
kus ormanina kaçan ay ve sarki ahi
alip gidecegim yeryüzünden giderce
düsün bagislayin beni o isli yüzünüzden
kovuldugum kirlari da alip gidiyorum iste
M.Cetin
Zaza Kirmanc
Dimili