Niets liep er zoals het hem werd belooft,
eenzaam , verlaten en alleen.
Een lege kamer ademt de tonen uit , die eens zo mooi Geschonken werden uit iets dat doorheen een romantisch leven wandelt met een kaaskaartje 'Vitalski' op z'n kop. Een vogel imiteerd een rollende knikker. Het kind luisterd naar de vogel. Wat doet de vogel?
Wat doet de vogel niet?
De zon schijnt koude stralen.
Ik wil niet, ik wil niet.
De zon schijnt warme dagen.
Ik kan nog niet.
Warme dagen broeden vogels uit.
De vogel geboord niet.
Mensen met kaaskaartjes op hun kop figureren op Ensordoeken. Vitalski stoot eenzaamheid en verlatenheid ver weg , tot voorbij het gehoorsveld.
Ik heb geen gehoor ,
want ik luister niet.
Ik zie wel maar niemand heeft me dat ooit gezegd.
Ik geloof niet. In niets.
Ik ben Kathy en ik heb twee lenzen.
Ik ben Kathy niemand zei me dat ik zie.
Maar ik weet het wel.
Ik heb geen kaasvlaggetje op mijn kop, maar soms zie je het wel.Ik ben God en ik deel de vlaggetjes uit.Waar de zon mij ook begroet , de koude omarmt mij veel intenser.Wat ik ook doe , ik kan het niet. Wat ik ook weet , ik weet het niet. Ik ben dom. Ik weet wat wiskunde is , maar ik weet niet waarom.Soms lijk ik oud soms lijk ik jong. Vanbinnen ben ik een dode boom. Een Japanse Kerselaar.In die dode Kerselaar huist een dode duif.
Die dode duif rolt zijn knikkers uit.Ik wil niet , ik kan nog niet, maar langzaam geeuwt ook mijn lichaam een laatste adem uit.
Ik ben een dode duif in een dode boom .
De dode boom in het hart van God.
God is Kathy.
Is Kathy dood?
Posted by kika_vollaile
at 6:06 PM MEST