FIJV JAAR RITA DE PITA

(noot ; aanvullend geeft ze momenteel een prachtperformence in 'den arenberg' (neen geen plaatselijke bruine kroeg)waar Kika wegens huiswerkvergissing niet zijn kan; mpf ; verkeerde werk gedaan tegen morgen ; nu dus vollembakkes werkpeird zijn , hoofdpijnen en bloedneuzen)

wachten op Gill.
Heel in het begin zat ik maar,
de duiven speelden
in het herfstbladerenbad.
Toen gebeurde iets;
iets wat ik niet hoorde,
iets wat ik niet zag,
ze schrokken op
en vlogen ver weg van mij.

Wederom verschenen ze,
hun opstelling was speels
en ze zochten naar wat
ze ver weg van mij
niet vinden konden,
de duiven aten kip
en ik mocht kijken.

Er was ook een zwarte duif
maar niemand vond dat erg.
De kleine pasjes die ze
maakten, bleven rondjes
van de tijd.
Want de tijd ging en
verveelde mij.

Hun dans zou verder gaan,
een pikte met z'n snavel,
perforeerde kip op vrijdag
maar de anderen wouden ook,
spelend in de herfst.

Ondergoed

Afkeer ??n
Ik bibber van mijn fiets
En naast het fietsen
Bibber ik verder.
M 'n muts schuift over mijn ogen
Voorbij de muts
Zie ik niets.

Mijn handen voelen niets meer
En ik vraag hen waarom ze blauw zijn.
Maar ze zwijgen
Deze ochtend
In een korte pijn.

De fiets wacht
Wanneer ik hem achterlaat
Tot de sneeuw
Wit en zacht
Gevallen is.

Ik wacht
Wanneer ik hem achterlaat
Tot de winter
Twee seizoenen overslaat.


(Zoals u wel merkt lokt een lege zaterdagavond z?lfs mij tot het dichten over 'een afkeer'; in dit geval koude. Het had evengoed kunnen zijn ; familie op een familiefeest waar iedereen is uitgenodigd behalve ik.Daar maal ik niet om , vandaar ook een gedicht over koude en niet over familie. Wellicht zal ik weldra nog een paar lulligheidjes schrijven want ik verveel me, ik verveel me en ik ga me verder vervelen.)

Groeven
Diepe groeven in mijn hand.Een ader loopt gedachteloos verder naar mijn andere kant. Ik voel hoe mijn bloed stroomt , af en toe eens struikelt en dan weer verdergaat.Ik lig hier maar te wachten , maar geen verpleging komt. De zon daalt en streelt voor het slapengaan ; mijn bed , mijn kussen en m'n hand. Ik hoor de klank van voeten ergens ver,naar dicht toekomen. Ze stoppen ergens niet zo ver alsof ze de adem even inhouden en wandelen dan weer verder. Er verschijnt net na het geklik een streepje licht onder mijn kamerdeur ; het licht is aangestoken.

Ik wil niet.
Maar wat ik denk dat hoort de echo van z'n voetstappen niet. Zwaar vallen de voeten in de lege gang alsof het atlas is die de wereld draagt . Atlas die m'n deur zal opentrekken om moeder aarde op mij neder te leggen , zodat hij even rusten kan.
Maar de aarde zal mij verpletteren op deze nacht wanneer ik dreunend van verlangen zijn voetstappen hoor naderen.

Ik hoor ze naderen , maar ik ben niet bang meer.
Mijn geest heeft het begeven en wat ik ook vreesde ; iets anders kwam me halen.

Ik hoor niets meer en de klok ging snel.
De witte kamer rondom mij werd heel even rood toen de vroege klokken luidden, daarna werd het wit met tranen, de nieuwe verpleegster keek naar mij. Ik wou haar vragen wat er was maar ik kreeg mijn mond niet open;hij was zwaar en houterig. De verpleegster deed een belletje rinkelen ergens achter me , aan de muur.Vier mannen draafden stoeterig mijn kamer in. Ze draaiden me om , lieten me op een legerbedje vallen en namen me mee, de gangen door, de lift in, het gebouw uit, een auto in. Ik zag veel plafonds maar ook de hemel ; grijzig vandaag , het zou vast en zeker nog regenen gaan.

Collishop
Ach ja , het moest er nog eens van komen; Kika schrijft iets. Maar wat vraagt u zich af. Mooie vraag die ik zal beantwoorden ; later in dit schrijfsel.

We situeren ons op een dinsdag waarbij de ochtend begon met een plasje.
En nog een plasje , en nog een
en steeds meer en meer
tot ik angstig was om een uur op de bus te zitten zonder een plasje te kunnen plegen.
Moeder gans stuurde me naar de dokter. De dokter zei : 'blaasontsteking'.
En ik bleef thuis op dinsdag om plasjes te doen.
Af en toe las ik een blad ('le mur' van Sartre), soms daalde het penseel neder over een of andere taak.

We situeren ons op maandag (de dag ervoor).
Op school sliep ik en toen het vier uur was nam ik de tram naar villanella. Ze hebben hun stageplaatsen uitverkocht; waar moet mijn lieverd dan heen?

De thuiskomst was fenomenaal ; de China geweesters waren teruggekeerd met cadeautjes en vieze Chinese snoep.

Daarna kreeg ik hoofdpijn
en daar ergens tussen was er Robinson.

We situeren ons in Beveren en dat is bijhoorlijk fout. We zouden ons beter situeren in Gent of op z'n minst toch in een van de ontwikkelde contrijen.
Maar ach, ik moet pipi doen.

Sneuvering
Vrijdag.
Mijn gedachtes roeien een baantje , een zucht komt op. Even sluit ik de ogen. Mooi begon de week om zes uur ergens in een pseudo-Frankrijk-dorpje genaamd Aalter. Ergens temidden van de week werd mijn snotneus doorheen een hele rompslomp van schoolfutuliteiten en niet op papierzetbare ideeen gesleurd. Ik knutselde een beetje en wist hartig te lachen met het resultaat (vreemd genoeg vond de leerkracht het geweldig). Ik liep rondjes in het stadspark (Ik liep netjes; uitwijken voor aanhangers van het Joodse geloof, niet schoppen tegen de oude man die op een bank-vermoedelijk pedofiele-berichtjes verstuurde met zijn gloednieuwe gsm).Ik liep dus en logischerwijs leverde dat hoofdpijn op (en een boel narigheden met de school ; maar die mensen moeten gewoon iets hebben om zicht druk over te maken veronderstel ik)Hoofdpijn dus en angst. Op een avond had ik zulks hoofdpijn dat ik rondom mij een soort van rooklaag zag. Eerst dacht ik door een soort gas omgeven te zijn, maar toen ik het raam opende en naar buiten keek zag ik diezelfde 'rook' onder begeleiding van mijn hoofdpijn. Even later zag ik niets meer. (angstaanjagend)Halve dag niet naar school geweest. Donderdagavond trein op , schaken met iemand waar ik geen woord meer voor vind .(wegens te 'waaw-begrijpbaar-gevoelsmatig-waaw-paardigheid')
Schaken in de vooruit. (Ik weet niet precies wie er draaide ; maar het was ontzettend aanmoedigend tot lichaamsbewegelijke uitbarstingen)Mooi.
Vandaag vrijdag; ochtendtrein was boemeltrein (nooit geweten dat die er was tussen gent en Berchem),voor een keer eens op tijd. De twee eerste dodelijke uren van vrijdagochtend (inhoud;vak Godsdienst)werden voor deze ene keer geen genade slag voor de rompslompweek. Er werd 'requiem for a dream'in de videorecorder gestopt en voor de derde maal aanschouwde ik deze prent (met de nodige slaappauzes)
Deze middag mijn plicht als laatste jaar volbracht; het bijwonen van een hoorzitting omtrent chrisostomos. (mogelijke thema's: 'jezus en zijn vriendjes', 'schotland','Vlaamse marginalen' (dat laatste houdt in; Jhonny's, Marina's , gabbers , snobs...)
Ik ga voor Jezus en de vriendjes. (eventueel kunnen die vriendjes Schots-Vlaamse marginalen zijn)
Ach ja.
Ik ging naar het appartement en schopte de rotkat, voor het laatst.
Voor het laatst schopte ik de rotkat en zocht mijn uitweg naar mijn Nigeriaans geboortedorp , mijn trots en bij nader inzien geboortegemeente; wild west Beveren.

Kijk dat heb je dan
Is Kika een dag in Beverenboerentown,
dan ontvangt ze daar een brief met de smeekbede van de provincie-Antwerpen naar suppoosten voor hun musea. (mooi aanbod indien combineerbaar studie: met andere woorden niet aan denken het komt er tovh niet van)


Ach ja;
graag zou ik de groetjes doen aan Gilles.

en; Kika zoekt benen.

September 1
Om exact 8 uur wakker geworden.
TV het nieuws laten afspelen.
De afwas gedaan, de kat in mijn voet laten bijten.
Cola van een grote fles in een kleintje gegoten , de tas in. Ook een boek (eerste schooldagen zijn saai , het is een feit als een steen).
Badje baden, deur op slot. Ik was te vroeg op school , ik was er om 10 uur. (De grap begon pas een half uur later)Boekje dus.

Daarna een ellelange preek van de heer directeur zelve in het auditorium. Het is een grote klucht ; nu we eindelijk in het zesde zitten zouden we naar het 'normale'regelement eindelijk kleurkledij mogen dragen, andere jaren moesten zwart -blauw of wit dragen. Maar vanaf dit jaar is het ; alle kleuren mogen maar het moet effen zijn (daar gaat alles met een sjabloon op)Rotschool. Ook vonden ze het bloijkbaar grappig om de hele school in vaklokalen in te delen waardoor we geen eigen klas meer hebben waar we ons materiaal kunnen bergen. (Herinnert u ; kunstschool ; veel en zwaar materiaal)Ach ja. Het goede nieuws is dat ik met dezelfde mensen in de klas zit (er zijn 2 nieuwelingen waarvan er al eentje niet kwam opdagen)Hans Oiseau de hippieheeft klierkoorts en die zullen we dus ook nog even moeten missen en eveliene die was er ook niet (het type meisje dat wellicht nog ergens op een goa-festival ergens op een berg te Duitsland ligt te dromen over pratende geiten).

Klastitularis; Meneer Stremers (heeft voorliefde voor Kika omdat ie ook 'van over het water is')
Enkel in minuut 46 tijdens zn uitleg even geirriteerd door Kika mits ze hem corrigeerd wanneer hij een spreekwoord lichtelijk verkracht.
(voor de rest oke)
O ja
het is de eerste dag van het laatste jaar en dus de eerste dag van mn GIP;
THEMA; Male-female
Eerste opdracht : reeks olieverf portretten male-female emoticons. (drager en formaat zelf te bepalen mits het GIP is)

20 uur;
Kika is thuis , niet op appartement Antwerpen dus.
Kika kocht voedsel en kreeg prachtidee in verband met opdracht 1; kindsoldaten.
Ik ga kindsoldaten portreteren. (Meteen uk opgebeld ze stuurt meteen foto's door, ze was in oeganda en deed daar menig kindsoldaatinterview)
Waw. Meteen al ethische achtergrond , fijn begin.


o Jee
waarom ik kwaad ben
dat heb ik nog niet gemeld
ik hoorde daarnet op school
dat ik een waarschuwing heb voor wiskunde
OMDAT HET SECRETARIAAT MN MAIL MET DE VAKANTIETAAK wellicht MAAR DEELS HEEFT AFGEDRUKT (of Kika was in de war en stuurde perongeluk verkeerde dingen door)
Maar feit is dat ze een blad dubbel hadden en een tekort. (Zien die sukkels dat zelf niet?)
Morgen breng ik het origineel mee maar die waarschuwing is onomkeerbaar. (Hoe moeilijk is het toch voor een secretariaat om te zien dat blad 3 ontbreekt en blad 4 dubbel is , dat men dan spreekt van 'vergissing'? Hoe moeilijk is het om eens te bellen of te mailen voor de deliberatie in zake een misverstand?)

Sint Lucas ; een goeie mop.

GDW.
De zon stond die ochtend op te Gent-Zuid.
Een vogel zong een klein mooi liedje,
Gilles ontwaakt; ergens tussen de bib
en de vooruit.

Een pot koffie brompot
en de jam heeft eilandjes wit schimmel
alles is rot.
Maar de jongen lacht en tuimelt
een nieuwe dag tegemoet.
De ontbijtkoek kruimelt
je lacht weer,
en je krijgt een kus op je snoet.

Ik lig maar wat
en droom zachtjes en fijn
hopend dat iemand ooit vat;
dat dit, meneer; de eeuwigheid mag zijn.