Missie voetbalsokken.
Op het kantoor zat wijkagent P. de dagverslagen van de aangeworven illegale kuisvrouwen uit te typen. Er hing een luchtige sfeer die wellicht iets te maken had met de pasgeverfde kamer. Iemand vond pastelroze wel mooi staan en zo werd er voor pastelroze geopteerd.Het smurfenlied neuriende voelde P. zich opgewekt en vrolijk. Zelfs de radio mocht blijven staan op radio donna , neen niets kon zijn humeur verpesten.

Toen zwaaide de deur open, met een air van jewelste klik-klakten de hakjes van een kort gejurkte jonge dame het kantoor binnen.P.keek op, z'n hart sloeg enkele tellen over en vroeg zich plots af waarom hij het bevallige ding nooit eerder gezien had. Toen kwamen er -na het inorde steken van de zwoele blonde lokken die door de buitenwind iets wilds hadden gekregen-ook woorden uit de barbiepop. Inderdaad, woorden. Namelijk de volgende : 'Hej daar knapperd, ik ben hoelahaarbarbie uit Hawai. Hoe heet jij?'.
Hij twijfelde even en wist toen na het bekomen van het fluwelen stemgeluid het volgende uit te brengen; 'Ik heet

*wordt vervolgd*

Amnesty International
Liefste Procureur,
Ik vind het helemaal niet lief van je dat je mensen aanhoudt die helemaal onschuldig zijn. Ik eis dan ook dat u deze hoop brieven niet negeert en de onschuldigen vrij laat. U moet weten dat wij van amnesty international een grootse hoeveelheid brieven niet zomaar uw kant uitstuurt. Het is echt waar P. Van Kneut en R. Van Dam waren op de dag van de moord niet aanwezig in het metrostation. Ze hebben elk een alibi en men heeft getuigen. Wij komen op voor deze gewetensgevangenen.

Dikke kus
Sabrina


(Geinspireerd op een echte brief naar een procureur voor Amnesty International waarin de klasgenoot H.Oiseau z'n brief begon met 'liefste procuruer' en eindigde met 'groetjes'.)

Ach ja.
Om de een of andere onverklaarbare reden kreeg ik vanmiddag -tijdens de les Godsdienst-een pracht van een idee. Lang heb ik me afgevraagd wat ik later worden zou. M'n moeder wist me onlangs te vertellen dat ze me wel cabaret zag doen. Je weet wel one-man-acts. Maar dat is een mannenwereld en ik ben niet precies wat je kan noemen een femenistje.

Dus de les Godsdienst, Charlotte was -weer eens-in discussie getreden met onze onverstaanbare Godsdienst leerkracht. (HIj murmeld er op los maar geen kat kan er wat uit opmaken , behalve Charlotte en om de een of andere reden vind ze nooit dat hij gelijk heeft in wat hij zegt.)Alles ging dus z'n gangetje. Een of andere kutvlinder was uit m'n buik ontsnapt en leidde m'n aandacht naar m'n sokken. G's sokken. Voetbalsokken.

Heden draag ik rode voetbalsokken.
Ik probeerde me een voetbalmatch live voor te stellen , maar ik kreeg de commentator niet uit mijn hersenpan.IK heb dan ook nooit live zoiets mogen aanschouwen.

Maar nu Le point; 'commentator'dacht ik.
In de les Godsdienst was ik.
Wat geeft dat?
Inderdaad; Kerkcommentator.
Dat is nog eens wat voor mij.
Satire op zondagochtend bij de openbare omroep ; uw commentator heet zoals wekelijks Kika Vollaile.

Maar.
Maar,het is en blijft een droom die nooit in vervulling zal gaan. Zoals u allen weet ben ik God undercover als een of ander zwaar gestoord anti-christ aanhangster. Dat leek me best nog subtiel. Dat kekrkcommenteren kan ik dus vergeten. Niet goed voor het ego van het meisje wiens lichaam ik bezet.
IK -o-allemachtige-ik zal dan maar dit teken aan de mensheid beindigen vooraleer er weer een of ander mensje aan de dood ontsnapt. Het is echt niet makkelijk God te zijn, dan laat je eens iemand van een appartement donderen dan komt er een orde andere gedrochten hem reanimeren.Je zal het maar meemaken. Niet dat het zo spectakulair lastig is , neen. Op zulke momenten zuig ik gewoon wat water van de noordpool en drop die bovenop de reanimatiewagen. Zodat mijn sterveling toch sterft en de reanimators vast zitten in een fille wegens een kettingbotsing (let op 'gladheid'). Ze komen vervolgens doodmoe , teneergeslagen en te laat thuis waardoor ze nog net de achterdeur horen dichtklappen,. Ze lezen het kattebelletje dat werd achtergelaten op de tafel ;
'Schat , Ik ben er vandoor. Zo kan het niet langer.
Liefs Marleen'

Hoeveel?
1:2 = TWEE.
een delen door twee geeft twee.
Namelijk twee halven.


En twee delen door drie geeft 66.
Namelijk 66 tienden.

En wie nu nog niet gelooft dat ik logisch kan denken, die heeft een serieus probleem.

En neen meneer Djoser, ik zal die pen niet uit mijn mond halen ALS IK PRAAT. Het is namelijk EEN STIFT.Barbaar! Onze omhooggevallen fisicus die tegen z'n zin wiskunde geeft in het KSO, is een schatje. O zo fout niet passen in het plaatje. Met zijn blinkende schoenen. Geshokkeerd door de persoonlijke commune binnenin onze eigen klas. Negeert zijn kotsende leerlingen in de ochtend. (Tegen het vitrineraam van de bakker.)

En neen, drukinkt gaat niet meteen van je handen en ja noem dat maar smerig. Want ooit komt er een kans voor weerwraak en zal de drukperspiepen , en nooit als te voren zullen wij zo'n brede afdruk gehad hebben van een heuse fisicus.


(Elke overeenkomst met bestaande figuren is gebaseerd op louter toeval.)

Kindertrauma.
De regen druipt heel langzaam uit het wolkengordijn als was het een of andere god die ons geduld test. De tuin ligt er woelig bij. Als ik voorover buig en m'n handen plaats op een molshoop, dan zie ik hoe de regen kaatst op zijn ontblote bovenlijf. Als met het waaien van de wind lijken de scharnieren van zijn lichaam nog piependgewijs een toonladder te willen uitstoten. Wellicht de laatste.

Maar, ik buig niet voorover, neen. IK blijf gehurkt zitten tegen de boom. Tegen mijn Japanse Kerselaar. De koevoet weegt in mijn hand en beslist heel bewust voor een andere drager. De aarde.

Als er vijf bladeren gevallen zijn van mijn boom zal ik opstaan. Als er vijf bladeren vallen van mijn boom zal ik opstaan. Zal ik opstaan.

Zes bladeren dwarrelen om ter traagst tot een plas, zand en gras. Kutseizoen.

Ik sta op als een sprinter heel bewust van elke beweging. Verbonden met evenwicht en situatie. Mijn stille kleine ballet in rallentando.

Mijn hand reikt naar de wonde , die een hele kleuterschool regendruppels niet kan uitwissen.
Een gat in het hoofd. Het klinkt komisch. IK veer op en ga mijn koevoet halen. En ja hoor! Hij past perfect in de schedel. De puzzel compleet.

En toen ik daar zo zat, kapotgeregend met in m'n rechterhand mijn voetje, toen dacht ik aan het volgende;

Zand , veel zand, en water. Ja water.
Kopje onder , kopje onder. Zout.
Emmertje , rijfje, ZANDKASTEEL.

Uit de vage kinderherinneringen wakker wordende werd ik er me van bewust dat ik met m'n koevoetje de inhoud uit Gerts oogkas haalde. IK voelde me weer klein. Spelen met de dingen.

Mooi oog , mooi. Mooi oog kan geen hond meer zien.
Oogzenuw. Nagel eens in pupil krassen, voelt als plastiek waarin kinderboterhammen wachten tot de middag waar ze zullen worden opgeslokt en vergeten worden.

Iets hards , mijn ijzeren lieveling voelt iets hards. Stil maar koevoetje , Gert zal je geen pijn doen. Ik ben er.


Een uurtje later hingen alle ingewanden mooi in de boom. Niet met draatjes , neen . Gewoon op de sterke takken van mijn Japanner. Het was erg mooi toen de zon onderging. Maar niets kon mij nog wederhouden
ook Samson een bezoekje te brengen.


(Kika.)

The old man Guido will not know
He you bowling sjoe,
Can Loe reed a good map?

Loe can and U2.
Kakking on the street,
Old man Guido never meet

Again.
Probebly he's dad (or FRiend)
can tell us,
is he dead?

He joe bowling sjoe,
Prutteling chicken in you're kichen.
Waiting for Loe ,
to put you're finger in.

AIM forgotten,
Have I been here before?
Maybe red sok knows.

He joe bowling sjoe,
Dit joe like the Paelinck toe?
A stamboom can grow out of this,
joe know?

Joe have known,
but you're forgotten
I have won the game
but joe danced so
beautyfull
you're tango
and then
joe broke the kegels.


He joe bowling sjoe,
let's skate in front of
a bib

And when the big boys come,
we can hide behind a (sixty-)tree.

He joe bowling sjoe,
I just want to say
that my place is in you're sofa
and that we will meet again
to trow things away ,
till
things fall

out of the sky
sometimes a brochure
sometimes the beginning
of an automnstory.

Geheugensteun.
Voor ik het vergeet.
Guido , kip die niet dood wil ,kakker, het goe plan, bowlingschoenen, de stamboom Paelinck,wc papier, BAMbi,eum eum , eum, ik denk dat ik hier al geweest ben , fout! , maar, achterkopke,
Aldus ingredienten die binnenkort uit de kast moeten worden gehaald om nieuwe vertelselen te verschaffen.

Heugelijk nieuws.
Beste Bijlindiaantje,
Ik heb u allerlei nieuws te melden. Ik weet niet goed hoe te beginnen.
Misschien kan ik al prijsgeven dat er zowel goed als iets minder goed nieuws is. Niet dat het echt wat uitmaak of ik nog enkele zinnen rond de pot draai. U kunt niet lezen,de sarcastische ik vind dat uitermate plezierig. IK zou uw gezicht wel eens willen zien wanneer de melkboer die net tweede zit Indiaans achter de rug heeft dit vertaald. Trouwens Jef uw melk was erg zuur, kan ik een nieuwe twee liter fles krijgen? Ik zal het leeggoedgeld voor de verzuurde melk wel betalen en onder de deurmat leggen.

Maar waar was ik nu?
Juist , Bijliniaantje het goede nieuws;
Mamie Indiaantje heeft de drie eieren uitgebroed.
Het iets minder goede nieuws ;
Twee eieren waren rot en het overblijvende indiaantje lijkt niet echt op je. Het heeft iets weg van de melkboer.

Zo , dus tot zondag bijlindiaantje?

Katinka

Ps ; Gefeliciteerd he Jef.

Brief aan een ongeletterde koppensneller.
Beste meneer Indiaan,
Deze ochtend stak er weer een bijl in m'n brievenbus. Althans in wat er van over blijft. U zal wellicht denken dat ik een beetje naief ben en u meteen al veroordeel tot misdaad, maar dat is niet geheel waar. In de vroege ochtend zie ik u namelijk -dagelijks-uw regendansje doen. Dat mag , was het niet dat uw enige kledij (het pluimpje) een hardnekkig drang heeft om telkens op te wippen wanneer u uw bijltje in de lucht slingert. Deze bezwarende feiten zijn onnegeerbaar en wensen dus in acht te worden genomen voor ik een onschuldige zou aanwijzen. Maar u bent dus het enige Iniaantje in m'n tuin met zulke neigingen.

(Het andere Indiaantje-ik noem d'r mamie Indiaan- zit in de struik nog steeds te broeden op haar eieren dus zij wordt buiten alle verdenking geplaatst.)

Met spijt in het hart moet ik u melden dat ik verplicht ben u van mijn eigendom te jagen. Indien u niet vanzelf voor aanstaande zondag mijn eigendom verlaten hebt zal ik mij verplicht voelen uw bijltje te gebruiken en u om te toveren naar een castraatzanger. En mits u de Nederlandse taal niet machtig bent , zie ik ernaar uit u zondag te treffen, u weet wel aan de brievenbus.)


Uw tuinbaasje

Katinka.

Die andere gisteren , die vandaag morgen heeft gemaakt.
Herinneren. Een moeilijkheid. Herinnering. Gisteren dus. Gisteren heb ik me weten in te schrijven voor een auditie die al voorbij was, dat was wel grappig.In de vroege vooravond besloot ik m'n broer nog eens een bezoekje te gaan brengen in Antwerp city. Meteen maar Jane -mijn moeder- bij de hand genomen en tot chauffeuse gebombardeerd. Maar zoals dat bij elke moeder hoort , kwam er een pak gezaag en een boodschappenlijst bij. Geen boek , geen boek. Verdorie. Geen boek. Maar ik ga binnenkort nog wel eens naar de boekenbeurs. En ja , natuurlijk moet ik daar het laatste nieuwe boek van rotzak Pieter Aspe gaan halen , voor Jane. Heb ik al verteld dat ik iets heb tegen de Aspe verhaaltjes? Een keer heb ik het geprobeerd. We situeren ons in de zomer van 2003 , downtown Cairo. We zijn een week ver. Hitte dreef tot boek verslinding.Paniek. Nood. EEn stapel van vijf Brusselmansjes en twee Hesse's aan de kant. OPgevreten , letter per letter. Tante heeft Aspe , tante zegt ; 'lees maar'.


Nooit meer. Slecht. Kwaliteit slechte soap vtm . Geen woord meer hierover.

Dat was dus gisteren, als ik niets vergeten ben.
O jawel er is nog iets; typmachinesymfonie. Maar daar krijgen jullie later wellicht meer informatie over.

Vandaag.
Natuurlijk lang in bed blijven liggen. Taken wetenschappelijk tekenen tot een aanvaardbaar einde gebracht.Vingertechnieken piano erin geramd.Bezoek van UK. Foto's gemaakt. Uk vind de chaos op m'n kamer fantastisch. (Fantastisch!) Vreemd , heel vreemd is dat. Iemand die mijn chaos mooi vind. Je kan niet eens rechtstaan op m'n kamer. (Neem dat maar letterlijk). We hebben het hier over zelfaangemaakte rommel. Kilo's.

Toen Ukje was uitgekeken vertrok ze , de mist in.
DE herfstmist in. Voorover geleunde Japanse kerselaar. Een wolkenloze winterhemel.

Heb ik verteld dat ik gisterenavond op bib-bezoek ben geweest? Heb ik dat verteld? Neen?

Gisteren ben ik naar da bib geweest. IK had deze keer maar 3 euro boete. Niet dat ik een trage lezer ben , neen. Ik ben een trage terug vinder.
Lijstje uitgerolt met wat ik nog lezen wou. Deze maal meer gevonden dan anders.('DRamatische werken '; Poesjkin , 'verhalen 1886-1887'; Tsjechow , 'alle verhalen' ; Dorrestijn H.)Die laatste uit pure nieuwsgierigheid. Degene die er iets over melde , weet dat wel.

Chaos , chaos. Ik wil al lezen, maar ik ben aan het typen. Probleem. Angst.En daarbij komt nog dat wanneer ik eindelijk deze doodsaaie beslommeringen heb gepost, ik mezelf zal overtuigen eerst m'n voorstudies af te werken. Voorstudies toegepaste kunsten kleur. Door Hare machtige feeks Blijaard -zeg gerust Blijtaard-onderwezen. IK heb een haat-liefde verhouding met de dame in kwestie. Zij het niet dat ze maar steeds blijft vermelden dat ze het gevoel heeft dat ik haar constant uitlach. Inderdaad , ik lach haar ook voortdurend uit, maar dat is louter 'vriendschappelijk' (misschien wel een licht sarcastische onderstroom maar soit.)Het steeds vermelden van haar kant dat ze zich zo voelt , dat doet het hem. Daar word ik een beetje nerveus van. Het soort nervositeit die zich na een bepaalde tijd zal moeten gaan uiten in agressie. En u kent mij-of kent me niet-ik ben de minst agressieve persoon. (In daden, woorden zijn laf en dus wel een soort uiting van mijn agressiviteit).

Zo , ik maak er een einde aan voor de grote broer ver weg.