Brief aan een ongeletterde koppensneller.
Beste meneer Indiaan,
Deze ochtend stak er weer een bijl in m'n brievenbus. Althans in wat er van over blijft. U zal wellicht denken dat ik een beetje naief ben en u meteen al veroordeel tot misdaad, maar dat is niet geheel waar. In de vroege ochtend zie ik u namelijk -dagelijks-uw regendansje doen. Dat mag , was het niet dat uw enige kledij (het pluimpje) een hardnekkig drang heeft om telkens op te wippen wanneer u uw bijltje in de lucht slingert. Deze bezwarende feiten zijn onnegeerbaar en wensen dus in acht te worden genomen voor ik een onschuldige zou aanwijzen. Maar u bent dus het enige Iniaantje in m'n tuin met zulke neigingen.

(Het andere Indiaantje-ik noem d'r mamie Indiaan- zit in de struik nog steeds te broeden op haar eieren dus zij wordt buiten alle verdenking geplaatst.)

Met spijt in het hart moet ik u melden dat ik verplicht ben u van mijn eigendom te jagen. Indien u niet vanzelf voor aanstaande zondag mijn eigendom verlaten hebt zal ik mij verplicht voelen uw bijltje te gebruiken en u om te toveren naar een castraatzanger. En mits u de Nederlandse taal niet machtig bent , zie ik ernaar uit u zondag te treffen, u weet wel aan de brievenbus.)


Uw tuinbaasje

Katinka.