Internet adalah suatu contoh jaringan jejaring komputer antarabangsa. Walaupun ia bukan jaringan pertama atau tunggal, namun ia nyata menyerlah kerana sifatnya yang "tiada pemilik". Selain dari komuniti sains dan ahli akademik, orang "biasa", orang persaorangan dan golongan peniaga juga turut menggunakan Internet secara meluas dalam beberapa tahun kebelakangan ini. Keadaan ini menyebabkan peningkatan mendadak bilangan komputer yang disambungkan ke Internet . Berbeza dengan jaringan tradisional seperti penyiaran, Internet digerakkan oleh pengguna. Begitu juga sebahagian besar kandungan maklumatnya adalah dijana oleh pengguna berbanding terbitan oleh penerbit ternama.

Suatu sifat Internet yang unik ialah ia berfungsi serentak sebagai media penerbitan dan komunikasi. Berbeza dengan media tradisional, Internet mampu menyokong pelbagai cara komunikasi: satu-kepada-satu, satu-kepada-banyak, banyak-kepada-banyak. Pengguna Internet boleh samada "bercakap" atau "mendengar" secara silih berganti. Dalam suatu masa, seseorang pendengar boleh menjadi pembekal maklumatnya sendiri atau mengirim semula maklumat dari pihak ketiga. Nyatalah Internet jauh berbeza daripada bidang penyiaran dan perkhidmatan telekomunikasi tradisional. Peranan sebagai "penerbitan" dan "komunikasi " yang silih berganti ini secara tradisinya dikawal oleh suatu perundangan tersendiri - yang mana menjadi cabaran utama peraturan Internet.

Kepelbagaian cara penyebaran kandungan maklumat ini menggambarkan struktur dan sejarah tersendiri jaringan Internet. Keupayaan teknikal untuk mengesan, menjejak atau memintas kandungan haram dan memudaratkan jelas berbeza dari satu aplikasi ke aplikasi lain. Kebanyakan pengguna perseorangan tidak mempunyai capaian terus secara tetap. Capaian mereka dibuat melalui pembekal capaian. Di antara istilah berkaitan Internet ialah:

"Pembekal Capaian Internet" (Internet Access Providers), mengkhusus dalam menawarkan capaian ke Internet;

"Pembekal Perkhidmatan Internet" (Internet Service Providers) , menawarkan perkhidmatan tambahan seperti mengendalikan kandungan maklumat yang diterbitkan sendiri, atau yang diterbitkan oleh pihak ketiga (mereka yang menyediakan kandungan dikenali sebagai pembekal kandungan);

"Pembekal Perkhidmatan Dalam Talian" (Online Service Providers), menyediakan perkhidmatan kandungan maklumat dengan menggunakan sistem sendiri dan hanya dibuka untuk langganan sahaja . Perkhidmatan ini juga menawarkan capaian ke Internet .

Istilah "Pembekal Perkhidmatan Internet" digunakan secara am, tanpa perbezaan jelas di antara perkhidmatan membekalkan capaian ke Internet dengan perkhidmatan mengendalikan kandungan maklumat. Istilah "pembekal capaian" dan "pembekal perkhidmatan" akan digunakan di sini untuk membezakan antara keduanya.

Kedua-dua "pembekal capaian" dan "pembekal perkhidmatan " disambungkan ke Internet melalui talian suwa (lease line), iaitu sambungan telekomunikasi yang disediakan oleh "pengendali jaringan", seperti Telekom Malaysia.

Selain dari istilah-istilah di atas, istilah seperti World Wide Web, Kumpulan Berita (news group), emel (electronik mail) dan Bilik Sembang (Internet Relay Chat) juga sering di gunakan untuk menunjukkan perkhidmatan dalam talian.